Praca jest inspirowana ikoną Andrieja Rublowa pochodzącą z XV w. stanowiącą część ikonostasu w Zwenigrodzie. Oryginalna ikona jest bardzo zniszczona, robi wrażenie niedokończonej. To niedopowiedzenie nosi w sobie jakąś tajemnicę. Oblicze Chrystusa jest pełne łagodności, powagi, trochę smutne. Chrystus na ikonie jakby odwraca się do nas. Jego twarz jest namalowana „en face” lecz ciało w lekkim profilu, co daje wrażenie ruchu. On patrzy na nas z ikony z wielką uwagą. Jego spojrzenie jest głębokie i tajemnicze, pełne miłości i bólu. Jest to jeden z piękniejszych malarskich wizerunków Chrystusa. W przeciwieństwie do starych ikon greckich gdzie twarz Chrystusa jest często groźna, surowa, z twarzy namalowanej przez Rublowa emanuje jedynie dobroć i piękno.
Ikona wykonana na desce lipowej bez kowczegu;
technika mieszana ze złoceniem.
